büyüdükçe daha bir güzel oldu ilişkimiz, gayet iyiyiz şu anda. benim hayatımdaki en kıymetli varlıklardan biri kendisi.

31/kadın

30 dan sonra pek kardeşliğin anlamı kalmıyor, yüzeysel oluyor ilişkiler maalesef, herkes kendi halinde bizde. 33 uzman er

Normal anlaşıyoruz ama bir sorunum olursa yardım etmez sözde sever 28 k

hangisiyle?
ben en büyüğüm hepsi için canımı veririm.
1 küçük olan benimle 5 senedir konuşmuyor, sebebi de erkek arkdaşımla ilişkim :) ki erkek arkadaşımdan ayrılalı daha fazla zaman oldu...böyle saçma sapan şeyler.
1 küçüğü erkek (kalanlar hep kız anlaşılacağı üzere), azcık ağır abi, ama abla olarak saygı duyar sever, fena değil
en küçüğü ile bal kaymak modundayız.

erkek kardeşim var. aramızda 7 yaş var. anne babamla genel olarak mesafeli olduğumdan onunla da öyleyiz denebilir. arayıp sormaz, ben de aramam. anca yüzyüze gelince bir iki muhabbet o kadar.

23 k.

soğuk.

ayda yılda bir konuşuyoruz. 28 K

23 e

Berbat bir ilişki

Kız kardesim var cok severim, ne olursa olsun yardımına kosarım 33 erkek

Cok iyi 28E

3 kardeşim var, hepsiyle de çok iyi aramız. Küçükken nefret ederdim tabii, büyüdükçe iyi oldu. En yakın arkadaşım olurlar. Canımı veririm hepsine de.

ben de ' kardeşlik, kan bagi' denen şeylere inanmıyorum. kız kardeşim canım benim. bana hala küçük bir cocuk gibi geliyor. umarım hayatı boyunca hep iyilerle olur. hep mutlu olur. ben de tabii hep bunlari sağlamaya çalışıcam.

abim hayatımda tanıdığım en rezalet karakter. keşke dünyada böyle bir insan olmasaydı. kendisiyle belki yılda bir kere ' gorusmek' zorunda kalıyorum. suratına bakmak bile rahatsızlık veriyor, bakmiyorum.

23 k

Çok iyi. Arada sırada bozulduğu oluyor.

Ben 23E
Kardeşim 17E

hıc boyle cevaplar gorecegımı dusunmezdım. kardeslerıme canımı verırım onlar da bana 31k

aramızda 6 yaş var ben küçük olan tarafım. baya iyi aramız yaş farkı kapandı artık. ikimiz de kadınız.

yaş 21.

erkek kardeşim benden 3 yaş küçük, sadece bi şeye ya da paraya ihtiyacı olduğu zaman arar sorar onun dışında sesini duymam, arasam ulaşamam, ben de bu duruma kızdığım için artık sadece aile ziyaretinde görüyorum, ablam 2 yaş büyük, uzun yıllar aynı evi paylaştık ve yine uzun yıllardır aynı şirkette çalışıyoruz, her gün birlikteyiz yani, aramız iyidir, onun için her şeyi yaparım. 35 k.

35 yasindayim. Ablam ve abim var. Bu 35 yilda, birbirimize sesimizi dahi yukseltmedik.

Muhteşem. 22, kadın.

ergenken çok sorunluydu, meğer cinsel kimlik arayışındanmış, ben kafada problem var sanıyordum :) şimdi o 29 yaşında ben 24, en iyi arkadaşım oldu, birbirimizin her şeyini biliriz. fazla biliyoruz hatta asdasdf

hepsiyle çok iyi.32e.

27 yaşındayım, kadınım. Kardeşim 23 yaşında, erkek. Çocukluğumuzdan bu yana hep çok yakın olduk.

ya valla ben çok kötü bi abiyim, iyiliğinden veya kötülüğünden söz edebileceğim bi ilişkim yok aramda kardeşlerimle. yazın mesela 3-4 ay falan birlikte takılmamıza rağmen aramızda çok samimiyet yok gibi, birlikte pek bi şey yapmıyoruz mesela. onlar kendi aralarında feci kapışıyolar ama. kız 17 erkek 13. kız kardeşim karakter olarak da çok nemrut uyuz bi kızdır zaten, erkek kardeşim de yan bakana uçan tekme atan bi tip, luis suarez felipe melo gibi bi şey. çok takılmıyorum ama büyüdüklerinde anlayacaklar. ben de küçükken kız kardeşimle çok fena dövüşüyodum mesela ama şimdi hanım-bey diye hitap ediyoz birbirimize neredeyse, hiç bağırış çağırış olmuyor. çünkü abiyim ulan ben. ben su isteyince getiriyo mesela ama kardeşim istese bardağı kafasında kırar. rispekt. 22e

az çok okuyabilecek seviye geldiysem ilgi alanlarımla alakalı metinler okuyordum.

dizi izliyorum, türkçe altyazılı ama mümkün oldukça altyazıya bakmamaya çalışıyorum. aşina olmadığım bir kelime çıkınca durdurup "ingilizce-ingilizce" çevirisine bakıyorum. o çeviride de bilmediğim bir kelime varsa bu sefer ona bakıyorum.

ingilizce kitap okuyorum ama normal bir romanın orijinal dilinde yazılmış hali değil. şu seviyelendirilmiş olan kitaplardan alıyorum.

gerek youtube'dan gerek çeşitli sitelerden podcastler dinliyorum.

sadece konuşma için herhangi bir şey yapmıyorum ki en önemlisi o aslında.

ingilizce ve almancayı çok iyi bilen, ders alan, ders veren, ikisini de anında simültane çevirebilen biri olarak cevaplıyorum bunu belirteyim öncelikle.

bir dili bilmeden saçma alıştırmalar yapmak, internetten şurdan burdan garip oyunlar, sınavlar, kurslar yapmanın kimseye faydası yok. anca kendinizi öğreniyorum diye tatmin edersiniz, orada burada yazarsınız.

dil öğrenmenin en efektif yolu, tüm grameri bitirip ondan sonra okuma yapmak. elbette gramerde ilerlerken seviyeye uygun okumalarla desteklenmeli ve kelimeler öğrenilmeli.

bu iş makine gibi öğrenme işi değil, anlama daha önemlisi ise öğrenme işi. ben çok fazla yeni almanca öğrenen görüyorum. adam gelmiş her gün 50 kelime ezberliyorum diyor. kendi çapında ezberlemişte adam. ama ne oluyor o kelimeler hop 1 ay sonra yok. bu öğrenme değil, boşa kürek çekmek.

grameri bitirme süreniz yetenek, kulak, zeka, çalışma, azim ve isteğe bağlı. ben 4 ayda sıfırdan sprachdiplom/toefl alabilen insanı da, 2 senede doğru dürüst öğrenemeyen elemanı da gördüm.

kısaca hali hazırda dil kursuna gitmen öğrenmediğin sürece bir işe yaramaz. muhtemelen daha yeni başladın ya da ilk kurlardasın, al eline okuyabileceğin seviyede kitapları(çocuk kitapları ağırlıklı) oku. yazılı sözlük olsun yanında. online sözlükler değil. otur o kitabı oku. hatta resimli çocuk kitapları al olmadı. öğrenmek için istek ve azim gerek. o azmi göstermen lazım.

oku, oku, oku bu kadar diyorum.

beni burada bu yazış tarzımdan dolayı tefe koyan, linç eden insanlar var, genelde bunları yapanlar dile yeni başlamış, ya da yarım yamalak bir dili bilip başkasına başlamaya kalkanlar. emeğe saygı isteyenler, emeğe saygı olmaz, başarıya olur. belki yazım sert olabilir, snob olabilir ama yazdıklarımın gerçeklik payını değiştirmiyor bunlar.

cool olmak icin kimsenin konusmadigi yrrak kurek dilleri ogrenmiyorum, ilgi alanlarima hitap eden ve materyal bulabilecegim ve gercekten sevip uzun vadede kendimi adayabilecegim dil(ler)i seciyorum. oyle olunca da makalesiydi insanlarla konusmasiydi "bu ne ki" deyip anlamadigin seyleri arastirmasiydi derken yuruyorsun bir sekilde. grameri bilmek duzgun konusmak icin hayati oneme sahip ama ote yandan konusmadan da ogrenemezsin.

Dilin konuşulduğu ülkeye gitmeyi bekliyorum.

kardo rusça öğrenmek için kendi kendime 7-8 senedir debeleniyordum, kursta iki haftada kendi başıma çalışarak öğrendiğimden çok daha fazlasını öğrendim. rusça beginner seviyesinde kitaptan öğrenilecek dil değil. konsepte aşina olman uzun vadede işini kolaylaştırır, kitapları karıştırmak "ha tamam o zaman kursa gidene kadar oturiyim öyle" demekten daha iyidir ve faydalıdır ama hem yabancı dil öğrencisi hem de rusça öğrenen birisi olarak ben diyorum ki rusça en az a2 seviyesine kadar hem eğitmenden hem de sınıf ortamında yani insanlarla diyaloğa girilebilecek bir ortamda öğrenilmelidir. dediğim gibi ben kendimi bildim bileli kah ingilizce kah italyanca kah rusça hepsinde hem kendim çalıştım hem de derse gittim, hocayla çooook daha rahat ve kalıcı oluyor. a2'den sonra istediğin kadar hocayla çalış, kendin istemiyosan zaten ilerleyemiyosun. o noktadan sonra artık haber mi okursun, kendin mi yazarsın, "bu neymiş la" deyip cümlede anlamadığın bir yapıyı mı araştırırsın orası sana kalmış. halihazırda bildiğin rusça oradan ötesine gitmeye yeter. ama başlangıç için ben kitaptan çalışıp da rusça konuşabilen bir tane insan görmedim. zaten konuşulabilecek gibi de değil, vurgusu şusu busu derken sözlü iletişim kurabilmek için muhakkak biriyle konuşman ve o kişinin seni düzeltebilmesi gerekiyor.

Abi zamanim olsa bende kursa giderim de zaman yok. Turkiyede ayda 15 gun falan geciriyorum. Kurs yada ayni mantiktaki herhangi bir olusuma duzenli katilmam mumkun degil. Elimizden geldigince kendi kendimize biseyler yapmamiz gerekecek.

Ingilizcem oldukca iyi. Ingilizce kaynak da onerebilirsiniz. Duolingo falan kullaniyorum.

Mükemmel yas 33 Erkek

Kendisi huur çocuğu babamın tersine kanatsız bir melek.
edit : erkek

on numara, erkek.

Çok iyi. Yaşım ilerledikçe daha da iyi. Erkek.

aynı şehirde yaşamadığımız için çok iyi. birbirimizi çok severiz ama aynı evde yaşayınca bıy bıy söyleniyorum ben. 27k

Onun insanüstü sabrı ve tahammülü sayesinde gayet iyiyiz; kadın.

22, erkek. sık sık görüşürüz, annemi sevip sayar ve yakın arkadaşım gibi görürüm fakat çoğu konuda ihtilafa düştüğümüz için ara sıra fazla gerilebiliyoruz. benim iş/okul durumlarım başta olmak üzere kapıştığımız çok konu var. duygusal bi de şapşik bi şey diyom hemen ağlıyo. yine de şükür iyi ilişkimiz genel olarak, hatta iki gün bi şey yazmayınca "oğlum bugün neden aramadın???" diye sevgili tribi bile atıyo. atmasa daha iyi.

en yakın arkadaşım. 32 kadın

çok iyidir. yaş 29/m.

süper 32 e

mükemmel! hayatımdaki en önemli insan, en sevdiğim insan. çok seviyorum be. ömrü uzun olsun inşallah. herkesin annesinin tabi. kadın.

ne iyi ne kötü. kötüye daha yakın sanırım. 24/k

son derece iyi. 25e

shin+!

bayılıyorum kendisine. ömrü sağlıklı ve uzun olsun.

tüm samimiyetimle ' hayatımdaki en önemli şey' benim için. üzülecek kırılıcak diye, bu ihtimaller bile bütün günümü mahveder. üzülmesin, huzurlu olsun diye her seyi yaparım.

23 kadın

bir önceki baba sorusuna bakarak babaların çoğunun arızalı olduğu, annelerin ise daha çok sevildiği sonucunu çıkardım.

bayılırım, modern izmirli chpli kadınım ahdhfjff.

24 kadın

En iyi arkadaşım ..

çok zıt insanlarız ve daha çok ben onun annesi gibiyim.
istilacı ve bencil olmaya meyilli bir yapısı olduğu için en iyi arkadaşım diyemem, biraz mesafe koymam gereken zamanlar olabiliyor.
ama iyidir genel olarak, eğlencelidir.
severim annemi, o da bana düşkündür.

31, kadın.

Çok iyi 33 erkek

Geçen gün saydım.98den beri 13 kere taşınmışım. 14.ye hazırlanıyorum.
Daha iyi olacak düşüncesi motive ediyor beni.

7 kere taşındım. 2 si şehirler arası bir de anadolu yakası avrupa yakası arasıydı. Hakketten zor bir süreç

çocukluğumdan bu yana 20 defa.

ilk okulu 6 okulda okudum, orta okul 2, lise 3. üniversite sınavına girdim konservatuar denedim olmayınca, puanımda iyiydi sokarım okumuycam dedim.

valla motivasyon olmadı malesef.karakter olarak değişiklikten zerre haz etmeyen bir insandım hala öyleyim.

hesaba vursan 1000 tane sınıf arkadaşım vardır :)

Sadece iki kez. İlkinde kiraya çıktım yakın zamanda da kendi evime. Planlı hareket etmeye ve çıkacak masrafları iyi öngörmeye bak ve imkan dahilinde köşede bir miktar bırak, çünkü öngöremediğin masraflar özellikle taşınma sonrasında çıkıyor ve buna ben yerleşme diyorum. Nakliye, sıhhi tesisat, elektrik gibi eve dair uzman gerektiren işlerde işin ehlini uygun fiyatlarla yapanlara ulaşmaya çalış, bu durumda özellikle o çevrede güvendiğin bildiğin esnafların görüşleri önemlidir.

5 yıldır taşınmadım. Kira 600'dü. Şuan 800

1 kez istanbul ici, 2 kez ulkelerarasi tasindim.
1 kez de viyana ici tasindim.

7 yildir ayni evdeyim, memnun olmadigim durumlar oldugu halde sirf tasinmamak icin evden cikmadim. Her seyi kolilemek, ise yaramayanlari cope atmak vb inanilmaz zor geliyor.

Kactikca kaciyorum.

ailemle yaşadığım ilk 17 senede aynı ilçe içerisinde 5 kez taşındık. 6 ay kadar teyzemlerdeydim ben, onu da taşınma sayıyom, etti mi 6. istanbul'a 2012 sonbaharında geldim. o zamandan beri de 5 kez taşındım, şu an beşinci yerdeyim. bu seneyi (daha doğrusu eğitim-öğretim yılını, 2017 yazına kadar) burada tamamlarım ama bir sene daha yurt istemiyorum, ha arkadaşım falan da olmadığı için ev işini nasıl yaparım bilmem ama 7 de sen ona, vakti gelince düşünürüz bi şeyler.

benim için motivasyon işi pek sorun değil valla bavulumu alıp gidiyorum her yere, yeni insanlarla tanışma yeni ortama ayak uydurma falan sorun oluyo ama zaten ruh hastası olduğum için ayrıca sorun yaşamıyorum, her gün ne kadar bitkin ve bıkkınsam o.

17 yılda bir kez son 3 yılda 3 kez.

5 kere, ikisi şehirler arası. Daha iyi olma düşüncesi +1

kendi evimi 2 kere taşıdım hatta şu anda o taşınma aşamasındayım. daha doğrusu resmi olarak taşındım ama eşyalarımız hala gelmediği için oturamıyoruz evde. kesinlikle çok zor, hele de sıfırdan eşya alınıyorsa daha zor. bu aralar patlamaya hazır bomba gibi dolanıyorum bu sebepten. ben kolileri yavaş yavaş yapmıştım. bol koli alın mutlaka.

bunun dışında 1 kere ülke, 3 şehir, 5 ev değiştirdik sanırım ailemle.

Bu konuda efsane hikayelerim var. Bir ara özelden yazarım. 3 şehir değiştirdim.

2 kere tasindim simdiye kadar cok tecrubeli sayilmam ama baska bir sey demeye geldim ben. Geçen ay evi boyattik (biz ve esyalar icindeyken) canımız çıktı. Eğer tasindiginiz ev bir iki sene icinde boya isteyecek gibiyse simdi esyasizken yaptiriverin, esyali cok zoor..

6 kere taşındım. motive edemedim pek başlarda genelde üzüldüm daha sonra kendi haline bıraktım geçti gitti.

manen; taşınma sürecine alışıp düzene kavuşmak için , saçma sapan karaktersiz insanları hayatına sokma.

madden;ota boka para harcama başlarda paranı tut sonradan maddi gücün olsun ve böyle devam etsin.

0

Hayatım boyunca toplam 9 defa taşındım. Motive falan etmedik, kutuları aldık eşyaları doldurduk, nakliyeyi bekledik. Hatta bir keresinde 100 metre ileriye taşınmıştık, her gün birkaç sefer kutuya eşya doldurup taşınacağımız eve taşıyorduk, sadece beyaz eşya için küçük bir kamyonet kiralamıştık. Yalnız başınaysanız zor olur ama.

Maddi manada zorlayıcı olabiliyor, perdeler, dolaplar yeni evinize uymayabiliyor. En güzeli minimalist yaşamak ama her taşınmamızda daha fazla eşyamız oluyor.

Ana evinde 10 kadar taşındık, kendi evimi 7 kez taşıdım. Taşınma benden sorulur desem olacak. Kardeşlerimin evlatlaın taşınmalarıyla 30'u geçmiştir.

Motivasyon yeni ev heyecanı işte daha ne olsun. Süreç çok yorucu değil, sistemi oturttun mu tamam.

Nakliye şirketi kullanacaksan; kesinlikle firma tavsiyesi almaya çalış. İşini temiz yapan firma buldun mu gerisini merak etme. Sadece özel eşyalarını kendin toplarsın gerisini onlar en doğru şekilde yapıyorlar.

Tavsiye alamazsan denk geliş firma çağırdıysan toplanma sırasında başlarında dur. Hatta bir veya iki kişi daha olsun yanında. Biri mutfak toplanmasını gözlemler biri diğer odaları. Hatalı gördüğünüz yerlerde anında müdahale edin.
Şirketler avizeleri, beyaz eşyaların tesisattan ayırmalarını yapıyor ama yeni evdeki montaj sana ait oluyor. elektrikçi tesisatçı çağırıyorsun.

Kamyon ve hamal tutacaksan bol koli al. marketlerden bulabilirsin. bir de battal boy kalın yapıda çöp poşetleri oluyor, ağzı büzgülü olanlardan al. kıyafet, yorgan yastık için kolaylık oluyor.
kolileri ağır yapma, dengele. kitapların hepsini bir koliye koyma mesela. yarısı kitap yarısı havaleli ama hafif olan şeyler olsun. çok küçük kutular kullanma. hamallara zorluk oluyor.
cam porselen gibi kırılacak şeyleri gazete mecmua broşür kullanarak sar sarmala öyle kolile.
kolilerin üzerine gideceği odayı yaz. kırılacakları belirt.

şimdilik aklıma gelenler bunlar. kolay olsun :)

toplam 8 kere

4 kere berlindeyken (evsiz kalmamak lazımdı böyle motive oldum)
2 ankaradayken (daha güzel bir eve geçmek)
2 istanbuldayken (daha güzel ve ucuz bir eve geçmek)

2007den beri ilki izmirden istanbula olmak üzere kendimi 9 kere taşıdım. genelde zorunluluktan veya daha konforlu yerlere geçmek için oldu. benim motivasyonum temizlik. çok dağınık ve biriktirmeye yatkın biri olduğum içi her taşınmada deli gibi eşya atıyorum temizleniyorum.

motivasyonum şu şelikdeydi.. oh ne guzel mis gibi dipten temizlik olucak fazlalar çöpe gidicek heryer silincek çekmeceler toplanıcak yuppie şeklindeydi. 5 kere taşınmışım şuana kadar

23 yıldır aynı evde yaşıyoruz.

aile, kendim hepsini bir araya getirince tam 8 kere taşındım. ilk 3'ü çok zordu, çocuklukta sokağın minnacık bir kısmı hayatını oluşturduğu için tüm hayatım değişiyordu aslında. ama kontrolümde de değildi. kendimi motive edemedim pek, taşınılması gerekiyorsa pek de bir çare yoktu. hoş, 7. evimden 8'e taşınırken hem çok olumlu bir değişim yaşamanın hem de yanımda bana güç veren bir insanın olması çok muhteşem bir motivasyondu.

eşim adına yazıyorum kendisi girdi doğuma. ama normal doğum değil sezaryendi.
çok duygusal bir andı ilk defa onu öyle ağlarken gördüm, ikinci çocuk olsa yine girerim diyor.

bekarım,baba olmadım. gireceğimi sanmıyorum.

Girdim, iyiki de girmişim. Hayat boyu unutamayacağım güzellikte bir anı benim için.

Ne tramvası lan, bebeğinin dünyaya geldiğine şahit oluyorsun. Herhangi bir zaman bebeğimizin yapımında bulunduğum katkı sebebiyle suçluluk hissetmedim. Cinsel yaşama herhangi bir yansıması olmadı.

edit: ikinci çocuk olsa yine girerim.

Bekarım, çocuk sahibi olursam da gireceğimi sanmıyorum. Ama hatunla hamilelik sürecini beraber yaşamak fikirleri değiştirebilir, o zamana kadar bilinmez sanırım.

Evli değilim, olağanüstü bir durum olmadıkça girmeyi düşünmüyorum. Dışarıda beklerken "tebrikler, nur topu gibi bir çocuğunuz oldu." cümlesini duymak daha güzel.

girmem ben kapida beklerim, dogum anina sahit olmayi istemem acikcasi. ameliyat gibi bi sey bu esimi niye oyle gormek isteyeyim ki, cikarsin cocugu sonra obusup koklasiriz zaten.

İlk iki çocukta girmedim, üçüncü aralık ayında ve bu kez inşallah gireceğim (sezeryan). fotoğrafçılık işine el attım ve doğum fotoğrafçısı babası olarak bizzat ben olacağım :)

eşim adına yazıyorum. travmadır.
kendisi küçükken hastanede bir doğuma şahit olmuş o gün bugündür çok hassas regl konusuna bile dayanamıyor. doğuma girmesi gibi bir şey söz konusu olamıyor haliyle.

bana saçma geliyor bu durum ama demek bazı erkekler hassas olabiliyormuş yani zorlamamak gerek travma da olabilir.

Bekar erkeklere sorarsan "girmem" diyeceği neredeyse garanti. Önce bir baba olmanın eşiğine gelsinler ya da o yola girsinler de sonra cevap yazsınlar buna.

Kendi çocuğu olmayanın anlayabileceği bir duygu olduğunu sanmam, hoş benim de çocuğum yok ama eşimin girmesini isterim. Yaparken iyiydi de doğarken mi kötü? Travmasına başlatmasın, kralını görür.

Kocami kan tutuyor, o nedenle girmedi

20 gün önce bir kızım oldu. ben girmedim, zaten doktor da girmemize pek sıcak bakmıyordu.doğum esnasında allah göstermesin sıkıntılı bir durum söz konusu olduğunda sakinliğini koruma konusunda kendine güveniyorsan sıkıntı yok bence gir.

ben girmem lan. içim kalkar.

baba olmadım henüz ama girmem çok büyük bir ihtimalle.

ya bi de illa travma olması mı lazım, ben o anı travmatik olduğu için değil ilgimi çekmediği ve hatta çirkin olduğu için sevmiyorum? eşimi niye kan içinde ıkınırken görmek isteyeyim amk sırf çocuğumuzu doğuruyor diye? ben eşimi seviyorum, çocuğu seviyorum. doğum anına niye özel ilgim olsun? olanı da vardır da bende yok. evlenince de olmaz. bunun baba olmakla ne alakası var? bazı şeyler baba olunca anlaşılır tabii de o kadar kompleks bi mevzu değil yani o an bana çekici gelmiyor, çocuğum olacağı zaman da gelmeyecek muhtemelen.

param varsa ve tatilim uzunsa -güney amerika
param az ve tatilim kısaysa balkanlar

Avrupa olsun bizim olsun

Fas.

Ben olsam uzakdoguya giderim. Tayland-malezya-singapur.
Ama avrupa diyorsan zaten balkanlarin bir kismi, belarus ve ukrayna disinda alternatif yok.

Iran da olabilir.

Moldova nasıl?

jsfjsk duyuruyu görünce ben "örnek alınması gereken ülke" gibi bi şey bekledim, anlamam zaman aldı biraz.

ben fakir ve varoş olduğum için imkân bulduğum her zaman ukrayna'yı tercih ediyorum/ederim. hem gezip görmeye değer çok fazla yer var, hem vize yok, hem uçuşlar hem de ülkenin kendisi hayli ucuz.

"kışın ukrayna'ya gidilmez" diyen olabilir, ben bu şekil geyinirim bu bayan o şekil geyinir ama kendi adıma konuşacak olursam, hem yazın hem kışın gittim. pek fark göremedim. hayat kışın da gayet normal akıyor yani mekanlar falan dolu. kar frtınasına denk gelmediğin sürece (ki onun etkisi de sürse sürse bi gün sürsün, adamlar kara buza zaten alışık, kar yağdı diye hayat felç olmuyo çok ekstrem bi şey olmadığı müddetçe) problem olmaz. sağlam bir mont, su geçirmez bot, içlik ve eldivenle üşümezsin de.

Bana ayak uyduracak bi arkadasım yok tek basıma çıkıp gideceğim büyük ihtimalle nasıl yaparız Ukrayna'da

Avrupa için konuşursak Çek Cumhuriyeti olabilir. Vize konusunu bilmiyorum.

La isla minima
Barcelona degil gerci

barcelona degil ama "volver"

vicky cristina barcelona

benim eeeeen sevdiğim ispanyol filmi los lunes al sol. o kadar tatlısını izlemedim. üstelik bir kısmı vigo'da geçiyordu sanırım ki ispanya'da görmeyi en çok istediğim yer olabilir. vapurlu mapurlu acayip tatlı bi film. sadece ispanya'da geçiyor olması değil tabii güzel olmasının sebebi, konusu olsun oyuncuları olsun nefis bi şey. normalde ben ispanya'yı pek sevmem, yani ilgi duyduğum bi yer değildir ama o filmi ne zaman izlesem ben de ispanya deyu deliriyorum.

bir de şu erasmus öğrencilerinin hayatlarının anlatıldığı br film vardı adı aklıma gelmiyor, fransız bir aktör oynuyordu. Barcelona'da geçiyordu heralde.

Abre los ojos var Madrid sokaklarında.

Barcelona şart değil film için, gitmedim zaten, ama oraya bi özlem var (: aslında güzel, İspanyol kültürü kokan İspanyol filmi sormak istedim.

Çok tisikkirlir. (aklınıza gelirse yazın yine :)

Ocho apellidos vascos ve sonraki filmi ocho apellidos catalanes. Ikinciyi izleme serefine henuz nail olmadim

'biutiful', barcelona'dan soğutuyor ama olsun, sinceramente.

@geçerkenugradım ın bahsettiği l'auberge espagnole

www.imdb.com

buradan barcelona gezebilirsiniz biraz:)

Barcelona'da geçmiyor ama bayağı iyi bir filmdir, tavsiye ederim:

(bkz: Noviembre)

izlemedim de niye bu kadar sevimli bulunduğunu anlayabilmiş değilim, amma abarttılar. robot mu bu adam, ne olmuş yani sirtaki oynamışsa neyi bu kadar garip geldi ki yağlayıp duruyorlar sabahtan beri?

der meister, garipliginden değil de tatlı yani, bu kadar

Biri bana bir gün İlber Ortaylı'yı bir ayağı çıplak şekilde oyun oynarken göreceksin deselerdi "s.ktir lan oradan, mına kodumun delisi" derdim. Gördüm. Oluyormuş. Bir 100 promil seziyorum ama.

ooo hocamın kafa gitmiş ne güzel dağıtmış lan adamın alkol alıp dağıtması bile tatlı.

Bruksel'den donus olabilir.
Uygun fiyatli oteller icinse booking.com

yakın derken ne kadar yakından bahsediyorsunuz?

hostel niye olmuyor bilmiyorum ama hostellerde gayet de iki kişilik olabiliyor, aklınızda bulunsun.

hostel yaşını geçtik o bir, ikincisi de yakın derken trenle max 2-3 saat olsun o kadar yakın.

Ucakla 2-3 saat ile trenle 2-3 saat arasinda baya bi fark var mesafe olarak.
En yakin bruksel. Gitmisken brugge e filan da gidersiniz.

Ya da guney fransa, nice vb.
Ya da ucaga atlayip avrupanin her yerine gidebilirsiniz cunku paris - istanbul fialn 3 saat suruyor. Bu hesapla her yer max 2-3 saat avrupaici zaten.

Ben transavia ile sevilla ya ucmustum en son parise gittigimde. Cok da guzeldi.

uçakla bi 2-3 saat daha çekmek saçma geldi şimdi yazarken editledim mesajı ama bir daha yazayım burdan. trenle 2-3 saat max.

2-3 saat tren mesafesiyle dönüşü alabileceğiniz makul bir yer yok gibi. lyon veya strasbourg geldi aklıma ama oralar da uzak trenle bile 5 saat civarı.

"Hostel yasini gectik" demissiniz de, hemen hemen tum hostellerde de ayni herhangi bir hotel gibi her yastan insan kalabiliyor.

maps.lmgtfy.com

Marsilya

belarus'u direk ele, makedonya'da ise türkçe bile daha çok işini görür. özel olarak oluşturulmuş bir topluluğa girmeyeceksen orta ve doğu avrupa'da ingilizce namına bir şey elde edemezsin. sokaktaki insan ingilizce bilmez. anca turistik yerlerde bulursun ingilizce konuşanı, o da bizim kapalıçarşı esnafı gibi seni kazıklamaya çalışır.

Ispanya ve Italya'da insanlarin ingilizce bilgileri zayif ama cogu zaman anlasilabilir. Belgrad, Karadag; buralar da ayni. Fransa'da biraz daha iyi konusuyorlar ama aksanlarini anlamak zor olabilir. Almanya, Isvicre, Bruksel, Norvec ve Danimarka'da seviye iyi; bi temizlikciyle bile muhabbet edilebilir. Bunlar kendi tecrubelerim.

Yaninda Turkler yoksa, veya Turk gruplariyla takilmayacaksan bir cogunda akiciligini gelistirecek kadar konusabilirsin.

nrmnm'ye de 100% katiliyorum; dogu avrupa'da turistik bolgeler haric ingilizce bilgisi cok zayif.

@nrmnm @feedback

belarus makedonya vizesiz olduğu için öylesine yazdım. peki ingilizcenin en yaygın olduğu yerler nereler?

valla ben üst düzey ingilizceyle ukrayna'ya gittim, rusçam olmasa hem dayak yiyecek hem de uçağı kaçıracaktım. doğu avrupa'da ingilizce neredeyse hiçbir işine yaramaz ama sadece kiril alfabesi bilmek bile çok büyük fayda sağlar. tek bi örnek veriyim: eline telefonumu ve taksi kartvizitini verip "can you please call a taxi for me?" dediğim adam hiçbir şey anlamadı. TAXI AMUĞA GODUUM HUOO! dedim, yine anlamadı. elimde telefonun var. taksi kartviziti var, kocaman taksi yazıyo. apartmanın önündeyim, yanımda bavul ve çanta var. ne istiyo olabilirim aq? rusça olarak öküz gibi YA HAÇU TAKSİ (taksi istiyorum) dedim, HAAA deyip aradı hemen, verdi adresi falan, geliyo şimdi hadi eyvallah dedi. bunun gibi en az 6-7 şey yaşadım. bi tanesi ukraynaca söylediğim halde anlamadı hsfjsk. şimdi "e sen doğru söyleyememişsindir, ukraynalıdan daha mı iyi ukraynaca biliyosun aq" diyebilirsin ama 5 saniye sonra çağırdığı diğer arkadaşına söyledim, o anladı pat diye. daha sonra kıza açıkladı hatta ne istediğimi. yeni mi girdi artık kız bilmiyorum, mekanda istediğim şeyi bilmiyodu. menüde yoktu, daha önceden gittiğim için biliyodum ne olduğunu ben. bi keresinde de mesela kayboldum, evin olduğu sokağı biliyorum ama, onu sordum yoldan geçen bi gruba. how can i go to X street dedim. sokağın adını tekrarladım. SORİ SORİ deyip duruyolar. bu sefer GDE X (X nerede) dedim. başladı anlatmaya amk. bende mi bi sorun var bilmiyom ama yok yani anlamayanı hiç anlamıyo ingilizce, sıfır.

doğu avrupa'da ingilizceni geliştiremezsin. italya ve fransa'da da ingilizce pek bilinmiyor, bilinse de konuşulmuyor diye biliyorum. bizim italyan hocamızın ingilizcesi de bayağı kötü mesela. anlaşmak, sağlıklı iletişim kurmak zor. fransızlar zaten götleri kalkık olduğu için bilse de konuşmuyor. avrupa'da ingilizce iletişim kurmak ve ingilizceni geliştirmek istersen iskandinavya, hollanda ve belki almanya iyi olabilir. onun dışında temel iletişim belki yürütürsün de geliştiremezsin. zaten cupcake siparişi vererek ingilizce gelişmez.

ukrayna için tekrar şiddetle belirtme ihtiyacı hissediyorum kiev dışında ingilizce konuşmaya yeltenme bile. şansına denk gelirse gençlerle az buçuk anlaşırsın ama verimli bi konuşma olmaz yani, çoğu bilse de konuşmak istemiyo, utanıyolarmış öyle diyodu arkadaş.

@feedback detaylıca örneklendirmiş, senin ilacın kuzey avrupa. iskandinav ülkeleri, hollanda, almanını bulabilirsen almanya, (gitmedim gerçi ama) isviçre ve belçika'nın en azından büyük şehirlerinde rastgele çevirdiğin insanlarla ingilizce iletişim kurabilme olasılığın yüksek.

(git: 1104109) burada aynı soruyla birkaç cevap var :)

Bu tip insanlarla ben de karşılaşıyorum ve açıkçası söylediklerine pek inanmıyorum. Çünkü değil bir dizinin tüm sezonlarını birkaç defa izlemek; bir bölümünü dahi birkaç defa izlemekte zorlanan biriyim. Yapıyorlarsa da 2'den fazlası anlamsız geliyor.

Boş insan tanımının yanlış olduğunu düşünüyorum.

Friends'i iki kere bitirdim. O da çok işsiz zamanlarımda. Çok sevdiğim bir dizi, başka diziler aynı tadı vermiyor. Zaten detaylar unutuluyor bir süre sonra tekrar izlemek sıkıcı olmuyor. 7 çokmuş ama 2-3 tekrar neyse de.

Ben 2003ten beri friends isimli diziyi tekrar baştan izleyip dururum. İşinde gücünde adamım, boş insan değilim. İyi günler.

ben friends'i 3 tur izledim. boş insan olmakla ne alakası var? biz dizileri tekrar izlerken siz dünyayı mı kurtarıyorsunuz :)

annem ve babamın 90'larda kayda aldıkları diziler var. inanamazsınız ama her şeyin bu kadar çabuk tüketilip bir kenara atılmadığı zamanlar da vardı.

@ted evet heasapta hata olmuş aralıksız 4.5 gün falan yapıyormuş.

"boş insan" demem biraz yanlış anlaşılmış. Demek istediğim "çok boş vakti olan insan".

cevaplar için teşekkür ederim

ben simdiye kadar breaking bad'in bi bolumunu (ozymandias) ikinci kez izledim. baska tekrarladigim dizi yok. komple diziyi tekrar izlemek sikar, bayar beni.
izleyen nasil izliyor sikilmadan bilmiyorum. Seninle benzer dusunceye sahibim.

çok boş vakti olan insan değil de boş vaktini bu şekilde değerlendiren insan. ben de friends'i 2-3 tur döndüm. bazen yeni bir diziye başlamak zor geliyor. sever miyim sevmez miyim bilmiyorum. sevmezsem vaktimi boşa harcamış gibi hissediyorum. ama friends'in rastgele bir bölümünü açtığımda biliyorum ki gülücem eğlenicem. çok da abartmamak lazım bu mevzuyu.

dizi izleyicisi değilim fakat durumla ilgili şarkılardan benzelik kurmaya gelmiştim, bir şarkıya sardığımda art arda 1000 kere dinleyebilirim, çeşitli sebeplerden keyif veriyor

ikincisi öğrenme evresini tamamladığımızda hazırda bildiğimiz şeyleri yapmak kafa rahatlatıcı yormayan aktif dinlendiren bir eyleme dönüşüyor

onu bunu bilmem de matematikte cigir acmissin kanka :D

breaking bad'in tamamını değil de ilk 3-4 sezonunu (sıkılıncaya kadar) her sene izlerim. benim için "memlekete gitmek" gibi bi şey o açıkçası. öncelik meselesi zaman konusu da... bb izlemezken dünyayı kurtarmıyorum ki. üç saat nette takılıp osbir çekeceğime gidip 4 bölüm breaking bad izliyorum.

iste gidiyorum bir sey demeden kazim koyuncu www.youtube.com

bu gece son levent yuksel www.youtube.com

patrona ve işe hitaben şu söylenebilir belki, hem nostalji olur negzel. enerji verir, ruhu canlandırır,

www.youtube.com

gerçi 7 yıllık şarkıymış ama bana 17 sene gibi geliyor.

given to fly
www.youtube.com

www.youtube.com

kesinlikle sudur

Timmy Trumpet & Savage - Freaks OFFICIAL VIDEO HD

www.youtube.com

www.youtube.com

yalnız @der meister three days grace'i görünce nostaljii oldum ergenliğimde en çok dinlediğim gruptu :D

duygusallığa gerek yok, bu parça eşliğinde zevkle salınacaksın.

www.youtube.com

Giduyorum simdi elimde canta
gunaydin gittim ven

ben şunu dinlerdim:
www.youtube.com

ama gönül şöyle istifa etmek isterdi:
www.youtube.com

oradaki şarkı da bu:
www.youtube.com

incirler olana kadar kalsaydın bari

pazartesi, salı ve çarşamba akşamları en erken akşam 9'da girebilirim. bu sorun olmayacaksa varım ben de. san marino olarak geliyom. umarım çıkar 16 kişi ya. biz lisede bunu bilgisayar derslerinde kızlı erkekli oynuyoduk ulan ne kadar eğlenceliydi. bilgi ya da ilgi gerektiren bi oyun da değil ki foink foink iki tane tuşa basıyosun. gelin :(

Beni de alın :)

ben de varım.

beni de yaz

beni de yazın hocam. mesaj atarsanız sevinirim.

bensiz olur mu? yaz gigg yaz

Ben de varım.

takılmamak en iyisi. Takılınca dert oluyor işte.

bende de bi boşluktalık hissi var. dert etsem mi etmesem mi bilmiyorum.

benim derdim boyumu aştı bakalım nereye gidecek

bugün keyfim yerinde olmasına rağmen sürekli yarını düşünüp dertleniyorum.

var tabii ki. hatta derdin yoksa ölmüşsün demektir, aha bak aforizma da kastım. dert illaki öldürüp bitirecek, kahredecek bir şey olmak zorunda değil ki. bak çok takılmıyorum diyorsun ama yine de senin bile dertlerin var işte.

var, ama ilginç bir şekilde önceki 5 yıl hem rahat ve sorunsuzken, hem de aslında çok sevinecek durumlar yokken, bu yıl hem daha önce hiç olmadığı kadar sırtıma yük bindiren sıkıntılarım var, hem de ara ara çok mutlu eden durumlar var. sorun bende mi onu anlamaya çalışıyorum, garip bir ruh hali.

benim hala bir sürü derdim var; sen seninkileri aşabilmişsin helal olsun. rabbim herkese nasip etsin yine de çok rahat olma

Dünyanın en kalabalık yerinde bile boşluğu bulmuş.

gibi.

mesut özil asistleriyle bilinen bir futbolcu, yani en müsait pozisyondaki adamı bulup ona pas verir. burada da diyor ki herif mekke gibi adım atılamayacak yerde bile boşluğu bulmuş. dikkat edersen arkada millet tavaf ediyo, orada durup fotoğraf çekilebilir misin? mesut onca insanın içinde çıkmış yine boşluğu bulmuş, onu diyo. yani futbolcu kimliğine gönderme var, ondan komik. espri futbolla ilgili yani mekke ya da kabe'yle değil. bu açıdan bakınca komik bence, güzel demiş.

edit: düşündüm de boşluk bulmaktan kasıt boştaki oyuncuyu bulmaktan ziyade tam aksine pas almak için uygun bi yerde olmak da olabilir ama netice itibariyle esprinin özü değişmiyo.

mesut ozil'in vision'i ile ilgili bir gonderme.

vision, futbolcularda bulunmasi gereken ozelliklerden biri, ozellikle yaratici orta sahalarda. anlami; ataga cikarken pas atabilmek amaciyla uygun durumdaki/bos durumdaki oyuncuyu gorebilmek. vision'i iyi olan oyuncu, en alakasiz pozisyonda atacagi bir pasla tehlikeli atak yaratabilir.

bu fotografta da "mesut ozil iste, en kalabalik yerlerden birinde bile bos alani gorebilmis, uygun pozisyonu yaratbilmis (fotograf cekilebilmek amaciyla)" seklinde bir espri var.

www.ieltsg.com

Remember, in the flow-diagram; as a reader, you are active while the visual itself is passive. This active-passive role is very important in describing it.

That’s why; using the passive voice can add a more formal tone to your descriptions.

yazıyor.

Doğru olabilir.

Aslinda o kismi ozellikle Task 1, yani graph-chart-diagram aciklanan bolum icin yazmis. Benim sorum Task 2, yani essay icin

IELTS özelinde kural/olur nasıldır bilmiyorum ama essay'de passive kullanmak daha doğru evet, i will discuss yerine in this essay, bla bla will be discussed gibisinden. tezlerde falan da öyle olması lazım ama türkiye'de iplenmiyor pek, benler bizler havada uçuşuyo.

vardır da size bu nedenle vize verirler mi o soru işareti.

vize konusunda bugüne dek sıkıntı yaşamadım ama tabii bunların biri dışında hepsi turistikti, turistik olmayan da erasmus'tu. vize mevzusu da ayrı haklısınız.

abi ben konsolosluk görevlisi olsam ingilizce kursu için ispanya ya da hollanda'ya giden adamı mülakata çağırıp sopayla döverdim. özellikle hollanda düşünüyorsan yüksek lisans için bakmak daha mantıklı olabilir. orada herkes ingilizce konuşabildiği için ingilizceni yine geliştirirsin ama hollanda'ya direkt ingilizce öğrenmek amacıyla gitmek hem verimsiz olur hem de konsolosluk için pek ikna edici görünmeyebilir. yok neresi olduğu önemli değil ama dil okulu olsa iyi olur dersen ingiltere, irlanda, malta, yeni zelanda, kanada vs. bak derim illaki avrupa olsun demiyorsan.

paran varsa dil okuluna şuna buna kaydolursun, vize de alırsın ama yani ingilizce öğrenmek için ispanya veya hollanda'ya gidilmez, o kısım çok manasız.

doğru valla :/ ama ne yapayım, dil okulu bir yandan da orada kısa bir süre yaşayabilmek için bahane. hollanda'da yüksek lisans için yıllık 50 bin tl minvalinde şeyler duyunca baştan bıraktım araştırmayı. ingilizcem de var ama örneğin toefl eğitimi alarak hem bana baya yarayacak bir sınavın eğitimini almak hem de yurtdışında yaşamak gibi bir taşla iki kuş vurmaktı hedefim.

bize vize vermemek için yer arayanlar tabii ki alakasız ülkelerde ingilizce mevzusundan kıllanacaklardır. ama ne bileyim, dediğim gibi boş mezun olduğumu hissediyorum.

İspanyolca öğrenmeye başvur İspanya'da. Bak bu da bir seçim. Hem de dünyada çok konuşulan, işe yarayabilecek bir dil. Hollandaca çok verimli sayılmaz. Bir parça Belçika ile Güney Afrika'da yarar, o kadar.

bende bütçe kontrolü sıffır sıffır sıffır. toparlanmaya çalışıyorum.
alışveriş bağımlılığı olabilir mi? ben de insan içine çıkıyorum ama bu yaz kendime aldığım giyim alışveriş parçası 3.

Ayar oluyorum. :)

Yok ya ne ayar olucam banane diyorum icimden. Disimdan da ya iste hayat pahali idareli olmak gerek falan diyorum.
Ve orada dusuncem bitiyor.


butcemi pek kontrol edebildigimi de dusunmuyorum.

- bu insanlara üzülüyorum
- ihtiyacımdan fazlasını almıyorum
- minimalizm hakkında okuyorum.

@matilda, ben de çok kontrolsüzüm ama kıyafete hiç para vermem. bana zengin akrabalarım gönderir alışveriş yapmış kadar mutlu olurum. benim bir tek dışarda yemeyi sevme lüksüm var. onu da kontrol edebiliyorum artık.

ben acıyorum sanırım o insanlara, hayat zor olmalı onlar için.

ben iki senedir (mezun olduğumdan beri) part time çalışıyorum (yüksek lisanstan dolayı). dolayısıyla tam zamanlı çalışacak olsam alacağım maaşını 3/5'ini alıyorum. gayet de para biriktirdim, yepyeni donanınmlı bilgisayar aldım, 1 hafta viyana'da kaldım ve gezdim. ayda 1 özel tiyatrolarda oyun izliyorum, gayet de istediğim gibi geziyorum.

bence işin sırrı ay başında bütçe yapmakta, kendini başka insanlara kanıtlamaya çalışmamakta ve bilinçli tüketici olmakta, ihtiyacın olmayan şeyi almamakta.

kendi adıma yaptıklarım:
- 2 yazlık, 2 kışlık ayakkabım var. misler gibi yetiyor.
- kıyafet olarak yaz/kış olmak üzere her mevsim geçişi en fazla 2-3 parça eklenir. hatta bu yıl ona da ihtiyacım yok sanırım.
- kılık kıyafette minimalist takılmak kafayı rahatlatıyor ve vakit kazandırıyor. dolabım daha doluyken giyecek hiçbir şey bulamazken, şu an parçalar azaldı ama alternatifler arttı gibi.
- market şampuanı ve kremleri kullanmam, dermokozmetiğe para yatırırım. ama mesela 1 rujum, 1 göz kalemim 1 de rimelim var makyaj malzemesi olarak. bunlara para harcamıyorum, sıvama makyaj sevmiyorum.
- haftada ikiden fazla dışarıda yemek yemiyorum. dışarıda sarhoş olmayı sevmiyorum, o yüzden en fazla bir kadeh alkol/kokteyl/bira içiyorum çıktığımda eşlik etme amaçlı.
-en önemlisi, her ay başında bütçe yapıyorum ve ne kadar para nereye gidecek onu planlıyorum. şu kira, şu fatura, şu kenara atılacak, şu market, şu dışarıda yeme-içme gibi. o ay için ekstra olan ihtiyaçları da planlamış oluyorum, plana uyunca da ihtiyacım olmayan şeyleri zaten almamış oluyorum.

öncelik ve anlayış meselesi. zenginliğin ya da fakirliğin ölçüsü yok, bunu kişi kendisi belirliyor. yerine göre 10 bin lira kazanan birisi çok iyi bir araba sürmek veya muazzam bir evde yaşamak istediği için ay sonunu getiremiyor, 2 bin lira alan adam "ben bu parayı nereye harcayacağım?" diye düşünüyor. tamamen beklentilerle, bakış açılarıyla ilgili bir durum. bu insan 5-6 bin lira daha fazla para kazansa da aynı şeyi yapacak muhtemelen, bugün 150 liraya pantolon alıyorsa yarın 450 liraya alacak. önemli olan rakamlardan ziyade yüzdeler kazanma-harcama konusunda. parası olup da yokmuş gibi yaşayan adam tam anlamıyla zengin hissedebilir. ayda 20 bin lira kazanıp 17 bin lira kredi ödüyosan, eyvallah evin araban bissürü şeyin vardır da yine "ay sonunu getiremiyorum" deyip üzülürsün yani. mesela 2 bin lira benim için şu an ortalama üstü bir para olur. hatta bayağı iyi olur. ama babaannem falan istanbul'da yaşıyo olsa mesela onun yanına yerleşsem, kira mira vermeyip faturaları ödesem, 1000 lira bile müthiş para olur. mühim olan paranın kendisi değil hiçbir zaman.

bütçe konusunda, hayır bütçemi kesinlikle kontrol edemiyorum. gerçi param yok zaten, kazandığımdan fazlasını barınmaya veriyorum, o yüzden kontrol etmek gibi bir derdim de olmuyor.

Sadece kendi kendine yakınıp duruyorsa umursamam.
Alışveriş sırasında yanındaysam, "bütün maaşını kıyafete verip sonra parasız kalıyorsun bir de sürekli aynı şeyleri giyip duruyorsun" diye söyleniyorum.
Bazen borç istediğinde paramın olduğunu bildiği halde vermiyorum neden vermediğimi anlıyor.

Benim tek zaafım dışarıda yemek yemek.
Kıyafette ihtiyacım olmadan asla bir şey almam ama konu yemek olsun üşenmem her yere gider canım ne istiyorsa yerim.

@mutekebbir +1

yeni bir yer keşfedince, hele bir de çok övülmüşse oraya gidip yemek yemeden uyku uyuyamam.

kıyafet alışverişini de ihtiyacım olunca ya da var olanları "gerçekten" artık çok giymişsem yapıyorum. her gün ayrı şey giyeyim, bir giydiğimi bir daha giymeyeyim, her günüm full makyaj/full tarz geçsin insanlarının hayatta başka amacı yokmuş gibi düşünüyorum. boş insanlar gibi geliyor.

kafayı buraya bu kadar yorunca başka şeye yoramıyorlardır diye düşünüyorum.

ekleme yapmak istiyorum: her harcamanı kalem kalem not etmek bütçe yapabilmek için önemli. özellikle bütçe planı yapmadan önceki ay önemli, nereye ne harcadığını görmen lazım yoksa gerçekçi bütçe oluşturamazsın, çok karamsar veya iyimser olabilirsin. aayrıca her gün işe giderken starbucks'tan kahve alan biri "oha her ay 160 tl'yi starbucks'a yatırıyorum" diyebilir.

mesele aslında maaş arttıkça harcamanın artmasıyla da ilgili değil, mesele bunu dengede tutmakta. yoksa 6k gelirli insan asgari ücretli gibi yaşıyorsa bu cimriliğe kaçar ve hayat kaliteni düşürmenin anlamı yok. mühim olan ihtiyaçlarını çevrene göre değil kendine göre belirlemen ve bütçe yapman. o kadar.

Senin modun bu tencere.

www.youtube.com
www.youtube.com

bunlara mı baktın?

ben böyle hayatlara biraz(!) özeniyorum. yapmak istediğimden emin değilim ama yapamayacak olduğumu bilmek üzüyor beni.

bu his bana sık sık gelir. düşünmemeye çalış tadın kaçıyor, zevk almıyorsun.

tamam onlara üzüldün.

O zaman yarından itibaren merak ettiğin şeylere ulaşmak için çalışmaya başla..İçinde kalan şeyleri erteleme en azından dene..ne demişler its not about destination its about the journey.

Bişileri erteleme en azından dene bu hislerinden kurtulacaksın :)

(bir de büyütme bu tarz şeyleri)

Ben de küçükken Kill Bill izleyip kadına bak lan nasıl dövdü yüz kişiyi falan diyordum, sonra büyük bir istekle 21 yaşında karateye başladım. Kısaca harekete geç.

güzel aplam bikaç gündür dikkatimi çekiyor da sen resmen kendini üzmek için yer arıyosun, depresyona mı girdin naptın niye böyle yapıyosun ki? cidden derdin olsa yardımcı olmaya çalışayım dicem de yok resmen kendi kendine dram yaratıyosun. neyin var annem asıl mevzuyu anlat da bi şey diyek.

1- evet tekirdağ yaz.
2- kazanırsan nereye göndersinler postayı onu yaz. tabii kendi evin olursa daha iyi.

ben de çorlu doğumluyum, TEKIRDAG yazdımdı

corlu yazdım ben, ne olacak şimdi :(

Ahmet Mithat Efendi-Beşir Fuad

(bkz: tehlikeli oyunlar)

--spoiler--

yazar intihar etmedi de kitabın ana karakteri - yazar da diyebiliriz bence - intihar ediyor diyelim.

aradığınız kitap yaşama uğraşı - cesare pavese
bi de "insanlığımı yitirirken" japon bi herifçi adını unuttum

richard brautigan kitapları çok güzel tavsiye ederim

martin eden - jack london

virginia woolf

stefan zweig - bilinmeyen bir kadının mektubu

"yalnızca seninle konuşmak istiyorum. sana ilk defa her şeyi söylemek istiyorum; bütün hayatımı bilmelisin, o hayat ki, hep senindi ve sen onu asla bilmedin. fakat benim sırrımı ancak öldüğümde, artık bana cevap vermek zorunda kalmadığında, uzuvlarımı şimdi bunca buz gibi ve bunca ateşle sarsmakta olan şey gerçekten son bulduğunda öğrenmelisin. hayata devam etmek zorunda kalırsam eğer, o zaman bu mektubu yırtacağım ve hep sustuğum gibi, bundan sonra da susmayı sürdüreceğim. fakat mektubum ellerinde ise eğer, o zaman bil ki, burada artık ölmüş olan biri sana hayatını, ilk dakikasından son nefesine kadar hep senin olmuş olan hayatını anlatmaktadır. kelimelerim seni korkutmasın; ölmüş olan biri artık hiçbir şey istemez, sevilmeyi de, kendisine acınmasını da, teselli edilmeyi de istemez. senden tek istediğim, şu anda sana kaçmakta olan acımın hakkımda ele verdiği her şeye inanmandır."

www.edebiyathaber.net
Kitap değil ama not

www.edebiyathaber.net

yorumokuyorum.blogcu.com

nice tnetennba'ya tezahürat için geldim. kesinlikle yaşama uğraşı +1 diyorum. onu okumasan bile cesare pavese'nin herhangi bir romanını oku, o acı tadı her şekilde alırsın. ben ne zaman okusam kitabı okşayıp "abi niye böyle bi şey yaptın ki sen ne ya koskoca edebiyatçı adamsın sana karı mı yok be :(" diyorum ister istemez.

Yaşamak için motivasyonunu kaybetmiş... "Tutunamayanlar"

Ayrıca Oğuz Atay'ın aslında intihar ettiğine dair birkaç şey okumuştum.

Stefan Zweif esiyle birlikte intihar etmis bir yazardir ve kitaplari tavsiye edilir. Yukaridaki arkadasin cevabinin ustune amok kosucusu diyorum. Aslinda sadece amok kosucusu degil tum kitaplari okunmali zweig'in.

Jack london ub martin eden i yari otobuyografik bi romandir. Ana karakteri intihar eder. Sonrasinda jack london da intihar etmisti. Bi bakabilirsiniz.

en.wikipedia.org

bu da kitap: www.idefix.com

gunluklerinin derlenmis haliydi galiba.

Sergei Yesenin ve Vladimir Mayakovski; ikisi de şair ve hikayeleri çok acıklı.

Sylvia Plath etkisiyle Nilgün Marmara.

Buyuk mu bilmem ama benim bi iliskim oyle karsilikli uyuz olmayla baslamisti

benim aşkım değil de çok yakın bi arkadaşımla ilişkim böyle başlamıştı ya, birbirimizi baltayla doğrayacakken müthiş samimi olmuştuk. karşı cinsle o tarz bi ilişki yaşamadım. muhakkak nefretle başlamış aşk da vardır ama bu lafın kendisini saçma buluyorum ben, "kışın kar yağar" gibi bi şey yani ama fazla iddialı işte.

Yeşilçam kandırmacası bunlar, itibar etmeyiniz.

Nefret derken kavga gürültü uyuz olma şeklinde galiba yani kan davalısı olmak değil

Kavga bir şeyler hissetmektir. Herhangi bir degeri olmayan biriyle ya da bir konuyla ilgili kavga etmezsin. Fakat büyük aşklar kavga ile başlar hikaye.

Ben hiç denk gelmedim valla kimi ilk görüşte nefret etsem ömrü billah gider öyle.

Yok öyle bir şey.

nefret değildir o ya nefret olsa hep nefretle gider nefretten daha ufak bir şeydir "nefret edyrm" dersin ama etmiyorsundur eğer öyleyse ayrıca aşkla ilgili genelleme yapmak saçma

karşındakine aksini söylemediğin ve beklentiye sokup mağdur etmediğin sürece herkes istediği her şeyi yaşayabilir diye bakıyorum.

bana göre değil ama yapanı da anlarım, seks için millet eşeğe falan saldırıyo yani yerine göre.

doğaçlama olarak gelişmedikçe bana "kim uğraşacak şimdi" tadında görünüyor. sosyallik gerektiriyor sonuçta, gezmek, tozmak, barlara gitmek bla bla. bunları normalde zaten yapmadığım için (çok çok gerekmedikçe hani) sırf bu konu için yapasım gelmiyor asla. normal bir ilişkiyi yürütmeyi buna tercih ederim. onun artıları daha çok ne de olsa.

Eğer seks uyumu güzelse bir ilişkiden daha güzel buluyorum. Zaten uyum yoksa konuşmaya devam etmek yersiz. Buradan yaşadıklarım oldu, bir çoğu normal sevgililerimden daha unutulmaz anlar oldu benim için.

valla benim öyle biriyle bikaç ay süren saçma sapan bi ilişkim olmuştu, ilişki de değildi ama. ben aşırı hoşlanıyordum o da sürekli yarım ağız konuşuyordu uyuz oldum, konuşmayı kestim. :d

Şu an tam aradığım ilişki türü fakat koca İstanbul'da aradığımı bulamadım henüz.

Sevgililik ve ötesi şu an için bana fazla ağır geliyor, tek gecelik olur veya çok gecelik olur (böylesini tercih ederim) ilişki çok daha mantıklı gözümde.

Bana denk gelmedi hiç ama kötü de bakmıyorum. Açıkçası, yargılayacağım tek şey bir tarafın rızasının olmaması. İster tek gecelik yanımadığı kişilerle tren yapsınlar, ister bunu her gece başka kişilerle yapsınlar. Şu anda bir arayışım yok ama eldeki durum böyleyse, yapabilirim.

Hiç sevgilim olmayan biriyle sevişmedim. Düşündüğümde yalnızca bir yerde yanımda dans eden, ya da bir kaç kere gördüğüm, hakkında hiçbir şey bilmediğim, tanık olmadığım, bir fikir ve his kurmadığım bir adamı ya da sanal bir mecrada tanıdığım yabancı bir adamı ereksiyon halinde görsem muhtemelen gülmem gelir. Bağlamından kopmuş bir penis çok anlamsız :D Durum tek başına benim için çok absürt.

Neler bildiğini, zekasını, neler yaşadığını, onları nasıl yorumladığını, işini nasıl yaptığını, insanlarla ilişkisini, tavırlarını, karakterini, huylarını, alışkanlıklarını bildiğim, esprilerini, belirli şeyleri nasıl yaptığını bildiğim, bunların bütünüyle çok hoşuma giden bir adamın beni yine tam halimle arzulaması, benimle sevişmesinin vereceği heyecan ve zevk paha biçilemez.

Mümkün tabii, bu konuda herhangi olumsuz bir düşüncem yok ama ben bunu asla yapamıyorum. Yapabilmeyi çok isterdim açıkçası ama birini sevmeden zinhar moda giremiyorum. Hadi sevmek demeyelim de en azından dış görünüşünü delice beğenmem ve hafiften hoşlantı hissetmem şart.

yapabilmeyi isterdim + 1

hoşlanmadığım erkek benim için tahrik edici bir unsur bile değil. aşırı bir çekim varsa o ayrı tabii. bana göre değil sanırım.....

eğer duygu, his olayı problem değilse, çok rahat yapılabilecek bir olay. beklentiye bağlı. ihtiyacımı göreyim şeklinde bakanlar var dinliyorum mesela kız/erkek böyle hikayeler. genelde herkes memnun duruyor.

geçen senelerde mantıklı gelirdi. özellikle fwb olayına çok sıcak bakardım. bir süredir ilişki sahibiyim ve artık çok çirkin bir davranış gibi geliyor bu. cinsi ihtiyçları karşılamak için yapılan münasebetler bana hayvansı geliyor.

mumkun tabii ki, taraflar birbirini kandirmadiktan sonra isteyen istedigiyle sevissin. daha cok daha rahat sevisebilen bir toplum olsaydik bazi seyler cok daha guzel olurdu ulkede.

En sevdiğim.

giyilir.

ben giyicem ya. gerçi benimki deri değil de plastik gibi saçmasapan bi şey.

bayağı serin bugün. normalde hiçbi şey almadan çıkıyorum ama akşamları dönerken üşüyorum. bugün daha sabahtan akşam serinliği var. giyilir.

yağmur -eğer ki gerçek deri ise- leke yapıyormuş deri ceketlere diye duymuştum. hiç gerçek deri ceket giymedim, bilmiyorum doğruluğunu.
ama bence giyilir.

yağmurlu havada deri ceket giyilmez, yağmur deriye zarar verir diye biliyorum ben

elbette giyilir

Öyleyiz. Çünkü eksiğiz.

hoşgeldin kolomb. Konunun ayrıntısı çok uzun ama insan birşeyi 2 sebepten ötürü istermiş. Hangi sebebi seçersen seç insan aslında kendi için istermiş. Yani, sevdiğinde karşındakini sevmiyorsun, kendin için seviyorsun. Mutluluk kavramının tanımını çetin altan zamanı unutmak olarak yapıyor, şöyle düşün; bir adama aşık olduğunu sandığında o adama ulaşmak için aşacağın yollar(imkanın varsa, yani tek zorluk fizikselse yani ona doğru yürüyorsan ve yolun sonunda o bekliyorsa) sana hiç acı vermez, aksine keyif verir. Buluşma. Orada geçen süre senin canını acıtmaz, süre seni ilgilendirmez

Ama aynı kişide sevdiğin şeyi bitirdiğinde bu sefer bırak ona ulaşmak için gittiğin onca yol ve süre sana batmaya başlar, o süre zarfında yapacağın alternatif eylemler sana daha keyif verici ya da faydalı ya da iyi gelebilir. hah işte, geçmiş olsun. Bizler birşeyi severken tensel/tinsel hazlar için severiz. Onun için yaptığımızı sandığımız bütün fedakarlıkları aslında o duygu için yaparız. Ananın da manitanın da seni sevmesi dahil bunlara.

"istemsizce müthiş mi benciliz acaba?" Evet net.

bir yazar, aslında insanlar sadece bir kez aşık olur, sonraki aşklar sadece o duyguyu özlediğimiz içindir mealinden bir laf etmiş hemde baya eski bir yazar etmiş güzel laf etmiş bence

Öyleyiz. Sadece bazılarımız bunu kabul etmek istemiyor.

sen hayırdır ya son zamanlarda niye bu kadar melankolik oldun ki

sevgilimden ayrılınca hiç özlediğim olmadı, biten arkadaşlıklarımı da hiç aramadım. bencil de değilim hissiz de değilim. birini seviyorsam bana hissettirdikleri için değil, kendine has özellikleri için severim; artık ilgimi çekmiyorsa da yürür giderim, olayı dramatikleştirmeye gerek yok.

müthiş bencil olmanız için kurduğunuz tüm ilişkilerin boşluk doldurucu nitelikte olması gerekir. tüketici, öğütücü ve vampir biri olmanız gerekir. öyle misiniz bilmiyorum? soruyu biraz naif sormuşsunuz, ihtimal vermiyorum. iyi günler.

Doğru.
tr.wikipedia.org

beceriksiz,acemi, salak, öküz (başkaları tarafından değerlendirilmiştir,bende aynı şeyi düşünüyorum tabii) <3 <3

Sevecen,güvenilir,uçarı.

Bebeksi. Ahahahha.

beyni alınmış bir sevgi pıtırcığı <3

Tam bi saf. Sifir mantik. Cok kere söylendi bana bu.

Tam bir ponçik <3 XD

Hoyrat.
Güvensiz.
Denemeye değer.

anne

nerde serseri kılıklı adam var bulup adam edip bırakmak için gelmişim dünyaya.

bencil, umursamaz, tahammülsüz. yalnız bunun yanı sıra eğlenceli ve darlamayan. huzur veren, gerektiğinde yalnız bırakan ve yargılamayan.

404 not found.

Kesinlikle ilgilenen ilgilenmeyi seven biri oluyorum.
Sonracığıma, bağlandığım için gözü kararan biri oluyorum.
efendime söyleyeyim, orta yolcu tadımız kaçmasıncı oluyorum.

edit : <3

Aynı. Seciyenin şirazeni kaymayacak.

ilgisiz, bencil, tedirgin, agresif. orospu çocuğuyum özetle. şaka değil. cidden çok kötü bi sevgiliyim. genel olarak da iyi bi insan değilim zaten. yani yerine göre çok kibar, fazlasıyla düşünceli olabiliyorum ama uzun vadeli bir ilişkide bunlardan eser olmuyor.

aklıma bu geldi
karikomedia.com

Şekerpare

denyo :(

Benimle hem iki kisiyle yapabilecgin her seyi yapabilir hem de yalniz kalabilirsin. Ağız dolusu gulersin, cok ciddi konusmalar yaparsin, tarih, reel politika, siyaset bilimi vs. Spor yapabilirsin, canin sıkılırsa guresebilirsin :D Ama susup kendi isine de bakabilirsin. Tek basina yapmak istediklerini tek basina yaparsin. Eşim "ne kadar yaklasirsam yaklasayim hep uzak bir tarafin kaliyor" diyor. Bence iyi bir tanım.

hiç ilişkim olmadı ama teklif ettiklerim genelde çok duygusal olduğumu söylediler.

şapşik^^

eğlenceli, huzur ve rahatlık veren, belki bazen biraz huysuz.

Kontrolcü. Bir şeylerin iyi durumda olmasını sağlamaya çalışmak genetiğimde var sanırım.

Normalde manipülasyon yeteneği aşırı gelişmiş, her tür insan ile muhabbete giren ve her ortama ayak sağlayan biri olarak; ilişki içinde 6-8 yaşlarında bir çocuk gibi olabiliyorum. Ben dinleyeyim o konuşsun sabaha kadar.

Salak, şapşal ve geri zekalıyım. :) Saygılar.

sanguine mcqaer +1

Bencil.

Böyleyim:
www.youtube.com

odun.

Şans sebep oluyor buna. Türkiye'de değil de Arjantin'de doğmuş olsaydık ergenliğe girer girmez seks hayatımız da başlayacaktı. Bu durumda bazı "zevklere" hiç çaba harcamadan, doğal bir şekilde ulaşabilecektik. Ama Arjantin'de doğmak her konuda avantajlı olacağımız anlamına gelmeyebilir. Nasıl ki 20'li yaşlarda seks yapmak hayatın eğlence kısmıysa 30 yaşında işe güce sahip olmak da başka bir zevktir. Belki orada doğsaydık geri kalmışlık nedeniyle üniversite okuyamayacak ve istediğimiz mesleği yapamayacaktık. Bu açıdan bakıldığında her yaşın her zevkine her ortamda sahip olmak mümkün değil. Çok takmamak gerek onun için.

20 kaç küsür? 21 de 20 küsür 29 da. 21 ise çok da şaapmamak lazım. 29 ise tehlikenin farkına varmak lazım.

kadın olsam üzülürüm. çünkü cinselliğe erişimi iki dudağının arasında, tipinin falan hiçbir önemi yok. erkeklerin ise uğraşması lazım. o yüzden bi süre cinsel ilişki yaşamadığımda yıkılmıyorum.

akışına bırak.. kafanda büyüttükçe kendinle sorunların başlayacak yoksa. Kimseyle hiçbir şeyle kıyaslama kendini bir kere..yarış mı bu? Kendi yoluna bak olur oluyor. ya sadece bu konuda değil genel olarakta aynı zaman da..

Senede bir sevişmeye calış :)

Başka dünya nimetleri için de böyle düşünüyor musun?:D

aktif ve düzenli bir cinsel hayatı olmamak değil de herhangi biri tarafından istenmemek olsun, herhangi biri için önemli olmamak olsun bunlar biraz canımı sıkmıyor değil. seks kısmı bunlar kadar canımı sıkmıyor çünkü öyle ya da böyle seks yerine göre satın alınabilecek bir şey. kendini düşün, parasını verip her 4 günde bir jigolo emiklesen "düzenli cinsel hayatım var" mı diyeceksin? istediğin şey yalnızca cinsellik mi? bence değil. beni arzulamayan, benimle olmaktan keyif almayan, beni düşünmeyen biriyle yaptığım seksten ben tatmin olmam açıkçası. aksine, kendimi çok acınası ve kötü hissederim.

yine de yaş konusuna çok takılma derim, benim de kafamdaki bazı düşünceler için "en geç 18'imde gerçekleştirebilirim, sonra ne tadı ne de anlamı kalır" diye bir fikrim vardı ama şu an 22'yim ve gerçekleşseler aynı hazzı olmasa bile temiz bi %90'ını alırım diye düşünüyorum. ne olursa olsun, insan en çok içinde bulunduğu ve en canlı olduğu andan mutluluk duyuyor. evet belki bunu 23 yaşında yapabilmiş olmak daha iyi ama emin ol aktif ve düzenli cinsel hayatın 37 yaşında başlasa, 23 değil de 37 yaşında mutlu olursun. belki çok şey kaybetmişsindir, belki hiçbir şey. onu asla bilemeyiz. önemli olan, var olduğun anda mutlu olmak değil mi ama? sonuç olarak, 23 yaşında cinsel ilişkinin olmasını, o an 23 yaşında olduğun için istemiyor musun?

o yüzden çok şeyapma, zaten bakmışsın ararken ölmüşüz.

*keeps fapping furiously*

Olamamak bir şeyler ifade ediyor bu devirde. Olmamak bir tercih ise ayrı.

hayatı çok kurcalamamak lazım.
her şey farklı yaşlardayken farklı oluyor, evet.
ama bazen 23'ünde anlamadığın şeyi 28'inde anlar oluyorsun.
25'inde sevmediğin şeyi 30'unda sevmeye başlıyorsun.
20'nde "asla olmaz" dediğin şeylere 27'inde "mantıklı aslında" diyorsun.

yani o fark her zaman "daha güzel" olduğu anlamına gelmiyor.
herkes hayatında neyi ne zaman yaşamalıysa o zaman yaşıyor.
çünkü ancak o zaman yaşadığı şeyi "anlıyor".
o yüzden hayata biraz güvenmek lazım.
bir şeyleri kaçırmış olma hissi, bu anı yaşamanıza engel olur.
geçmişe takılıp kalırsınız.

kadınları bilmiyorum da erkeklerde sevişememek depresyon kaynağı.

ben "yaşa" inanmam. 365 günlük insan icadı bir periyotla sınıflandırma yapma şeysi absürt geliyor. hayat akan giden bir şey. aralıkta 23 olan insan ile ocak'ta 24 arasında nasıl bir fark olabilir ki hani. kaldı ki tüm 30'lar aynı bile diyemeyiz mesela. "yaş" konusu tamamen göreceli bir şey yani uçlaştırmamak şartıyla. yoksa elbette 50 yaşındaki biri ile 20 yaşındaki aynı değil.

cinselliğin de sonu yok. atıyorum ömrünüzde 100 cinsellik yaşamış olmakla 120 tane yaşamak arasında ne fark var ki? "kaç kere yaşamış olmak isterdiniz" sorusuna kim ne cevap verebilir ki? açgözlülük ile haşır neşir olan bir konu bu.

yalnız sultanahmet gibi yerlerde dolaşırken türk insanı ile yabancıları şöyle bir kıyasladığımda onların üzerinde ayrı, özel bir ton olduğunu farkediyorum hep. daha rahat gibiler, daha akışkan. bunun da sebebi (tek sebebi demiyorum ama) bir şekilde cinselliği türklere göre daha uygun koşullarda yaşamalarıymış gibi geliyor. türk insanının üzerinde bunun bir gerginliğini taşıma hali var hep. yeterince "rahatlayamadıkları" için oluşmuş bir gerginlik kabuğu gibi. katmanlı, matematiksel mevzular tabi bunlar.

ilgi bekliyorum ben.

Kimseyi istemem yanımda. Ses de yapmasın kimse. Anneme mızmızlanırım biraz. Arada bir de sıkılıp böğürdüğüm oluyor.

İlgi bekliyorum ailem ya da çok yakın arkadaşlarımdan, görmeyince ağlıyorum hatta. O kadar çirkin bi kişiliğe bürünüyorum.

Yalnız kalmak ve dinlenmek isterim sadece.

ilacımı alır üstümü örter tek kalmak isterim, ne konuşasım gelir, ne başkasıyla ilgilenesim gelir. O evlerden ırak halimle de kimseyi sıkmak istemem.

Annemin beni şımartma halini direkt özlüyorum ve ben hasta yatarken benimle ilgilenilsin istiyorum. Annem uzakta olunca da haliyle sevgiliye düşüyor görev adsasdas. Domates çorbasını seviyorum diye işten eve gelince ev yapımı kaşarlı domates çorbası buldum karşımda acayip bir mutluluktu mesela. Böyle oldukça insanın hasta olası geliyor :D

yalnız kalıp dinlenmeyi tercih ediyorum. kimseye tahammülüm olmuyor, konuşasım düşünesim bile gelmiyor. kendi kendime mızmızlanıp duruyorum.

Annemi istiyorum sadece, su hayatta ondan baska kimseye nazim gecmiyor.
Tek malum kisim de annem. O da arar sagolsun.
Bazen o yanimdayken hasta oluyorum, iyi oluyor oyle olunca :D

herhangi bir konuda yormasınlar yeter...

kimseyi istemem +1. sadece yemeğim yapılsın önüme konsun o kadar. ama maalesef böyle bencil olarak yaşayamıyorum hastalık dönemlerimde.

ben tam olarak "bilge ve bir o kadar da yaşlı amca"ya dönüşüyorum ya. kemiklerin sızlaması, o zayıflık hali... aman allahım. her gün rospu çocuğu, mna koduklarım diye milleti boğazlayan adam gidiyo, yerine kuru ekmeği öpüp hayatın öneminden ve her şeyin ne kadar da huzur dolu olduğundan bahseden biri geliyo. ben hasta olmayı seviyorum açıkçası çorba yapacak birisi olduktan sonra. bambaşka bi kafa.

hiç konuşmak falan istemem ama ilgilenilsin de isterim. hasta olduğumda sanırım dünyanın durmasını istiyorum :D

Doğaçlama.
Dolaba bakıp gözüme takılanı giyerim.
Etkinlik varsa ortada düğün, nikah vs. ki çok nadir giderim, onda bellidir önceden sadece.

Son zamanlarda yemek yapmaya vaktim yok ama yaptığım zamanlarda o gün özellikle yemek istediğim bir şey yoksa tarif kitapları ve yemek kanalları yardımcı oluyor. Fikir veriyor en azından, birebir gördüğünü yapmasan da çağrıştırdığı yemeği yapabilirsin.

Pratik ve az çeşit yemek yapıyorum. Misal çorba+nohut+pilav+cacık yerine nohut+salata/cacık yapıyorum; ya da çorba ve ana yemek. Kafada ferahlamayı bu sağlıyor.

Basit yemekleri buzdolabı/ erzak dolabının durumuna göre yapıyorum. Çalıştığım için mümkünse hafta sonu yapıyorum iki çeşit zeytinyağlı falan ki hafta içi kolay olsun. Şunu haşla, sonra ızgarada kızart, üzerine bilmem ne sosu dök, fırına ver şeklinde tariflere itibar etmeyince bunalmıyorum.

Pazardan/marketten de alışveriş yaparken genelde o haftalık yemek planımı (kolaylık ve zevkime göre) gözden geçirip alışveriş yapınca, dolapta ne kaldıysa onu pişirmek zorunda oluyorsun. Dolaptaki azalmayan sebzeler de insanı darlamıyor o zaman.

beni bunaltiyor ve nefret ediyorum. bana kalsa aksam bir kase yulaf ezmesi ya da yogurt ya da meyve ile yasayabilirim. ya da bir tencere corba yapar butun hafta onu icerim. ama olmuyor ne yazik ki.

açıyorum dolabı ,ilk önce ne yiyeceğimi düşünüyorum,

sonra dolapta ilk bozulmak üzere olan şeylere bakıyorum genelde sebze meyve türevi oluyo bunlar

bi öğünü bozulcak şeylerle değerlendirip

öteki öğünü kendi isteğime göre yapıyorum.

zaten 2 öğün yerim günde.

Hem de nasin bunaltiyor... Nasil karar verdigimi sorarsan karar veremiyorum.

ben çok bunalmıyorum. annem ne yaptıysa ya da işyerinde menüde ne varsa onu yiyorum. pek yemek seçmem. ama işyerinde evli ablalar var. akşama kadar kafayı sıyırıyorlar her gün, ne pişireceğim eve gidince diye düşünmekten.

çok bunalıyorum +1

yani öyle böyle değil. işten çık, eve git, yemek yap çok zor. bazen çok üşeniyorum. kıyafet konusunda bir sıkıntı yok. orada sıkıntı yıkamayı unutursam bir şeyleri o zaman oluyor. ya da kurumadıysa henüz. çorba hiç yapmıyorum ayrıca. yani uğraş uğraş, su iç.

Evet evet. Cok. Kocam ayarliyor.

bu yüzden haftasonu, haftaiçi yiyeceklerimin 5/3 ünü hazırlıyorum. iki gün balık yiyorum zaten o belli böylece salata vs hazırlamak ve yemekleri ısıtmak dışında bir derdim olmuyor. tavsiye ederim şiddetle, pazar gününün çoğu gidiyor ama haftaiçi rahatlık süper oluyor.

zerra kadar bile düşünmüyorum o an kafamdan ne geçiyorsa onu yiyorum evde isem açıyorum dolabı ha şu varmış deyip ona göre yemek yapıyoruz.

Yemek yemekten nefret ediyorum, resmen zaman kaybı. Çoğunlukla dışarıdan söylüyorum. Yapmam gerektiğinde de basit sebze yemekleri, olmadı makarna, olmadı sandviç, ona bile üşendiysem ekmek peynir zeytin. Evde ne varsa ona göre doğaçlıyorum bi şeyler.

Ben de yapmaktan hiç haz almıyorum. hazır karşıma gelse ayıla bayıla yerim de. amaan evde olmak çok zor valla. Keşke şöyle yerler olsa: hesaplı, temiz ev yemekleri satılan yerler.

yalnız değilsin..

@for day to break
meal box deneyebilirsin

ciddi bi yük.

bunaltma ne demek ağzıma ediyor..

gidip sonunda pişmemiş makarna yiyorlar boşuna sorular. O marketteki makarnaları ninem almıyor

yemek konusunda çok mutsuzum. gerçekten. hayattaki en büyük derdim bu olabilir. yurtta kaldığım için odada ortalığı dağıtmak pahasına yapabileceğim en güzel ve ucuz şey soğuk sandviç olur, öyle saçmalıkları da ben hiç sevmiyorum. bana istersen 3 ekmek yap yani domatesle peynirle, psikolojik olarak doyduğumu hissetmem. bir tas çorba olsun doyarım mesela ama yemek değil de böyle ekmek arasıdır şudur budur olmuyor işte. dışarda yesem, pazartesi-salı-çarşamba akşam 8'e kadar sokaktayım. döneriydi, poğaçasıydı vs. çok sağlıksız. ev yemeği yapan ucuz yollu yerlerde bile bir çorba bir taze fasulye desen 6-7 lira. perşembe-cuma 4'ten sonra işim yok ama hazırlık derslerine gittiğim için okulun yemekhanesi de ta ebesinin nikahında kalıyor, kullanamıyorum. hafta sonu zaten hepten rezalet. yani ya içimde döner ağacı çıkacak, ya pis pis her gün poğaça simit yiyip zaten boktan olan sağlığımı hepten rezil edeceğim ya da her ay şu öğrenci halimle yemeğe 300-400 lira vereceğim en az.

yıldım amk. gerçekten bu duyuruyu görünce çok mutsuz oldum. bak benim kıyafetlerim de sorunludur. son 10 seneyi 2 pantolon 2 gömlekle geçirdim. sonra baktım benim daha fazla dışarı çıkmam gerekecek, gittim aldım pantolon kazak falan. sorun çözüldü. mis. yemek öyle değil ki. her gün yiyosun. bak akşam ayıptır söylemesi çok güzel çorba ve tavuklu taze fasulye (akşam oldu diye ikisini karıştırmışlar herhalde) gömdüm, yanında su içtim. 8 lira verdim buna. ulan dükkan kapanmak üzereyken giriyorum, koca gün beklemiş soğuk yemeği yiyorum, bunu en ucuz esnaf lokantasında yapıyorum yine 8 lira aq. "ayda 10 kez yapsam" diyemiyosun ki. yemek abi bu. ne yapayım 20 gün yiyip 10 gün yemeyeyim mi mesela. ya da tamam, bu "şımarıklığı" 20 kez yaptım mesela, e gün boyunca bi kez yemek yemiyoruz ki? ben zaten kahvaltı etmem, iki öğüne de tavım ama o bile sıkıntı.

yaaa işte öyle for dey to breyk. yemek konusu kadar hiçbir şey bunaltmıyor beni. hem sağlık hem de ekonomik açıdan en büyük derdim bu. barınma bile bunun yanında hafif kalıyor, orada hiç değilse aylık ne vereceğini falan biliyosun. yemek öyle mi. bi tanesine 7 lira gidiyo ama ay boyunca 140-150 kere yapıyosun bunu. öf. neyse. iyi akşamlar.

der meister, ücretsiz yemek bursum vardı uludağ medikoda 4 çeşit yerdik öğle yemeğini. yemek salata pilav meyve ya da tatlı olurdu suyla beraber.sizin oralarda yok mu öyle şeyler.

günaydın
ofisteyim-içerenköy tarafı.
çalışıyorum.
saçma sapan bi prosedür yazıyorum. daha doğrusu ingilizceye çeviriyorum.

İç güç

Trendeyim. Ankara'ya geçiyorum, işe gideceğim. İğrenç hissediyorum.

mecidiyeköy'de kör bi' amca var peçete yara bandı filan satan, acaba o amca her sabah oraya oturup nasıl bu kadar nazik olabiliyor diye düşünüyorum, çünkü ben herkesten ve her şeyden tiksiniyorum.

ofisteyim, üzerimde hiç iş yok bir buçuk haftadır, çok sıkılıyorum. siz nasılsınız napıyorsunuz?

okuldayim. gecen sene okula neredeyse hiç gitmedim. simdi oyle mal mal bekliyorum dersi. kimseyi de tanimiyorum.

bulgaristandayız. benim oturma iznini yeniliyoruz bir de bizim bebeğe vatandaşlık almaya geldik o işlerle uğraşıyoruz. akşama dönücez.

İşteyim, bir salağın hatasını toparlamaya çalışıyorum.

@111111 ben de işteyim, ara sıra yoğunluk olup ara sıra bomboş oluyor.

sabah çok zor uyandım, hala da uykum var. Masaya kafayı koyup biraz uyumakla kahve içip kendime gelmek arasında gidip geliyorum. Uyku yetmiyor.

iyte'de tez danışmanımın odasında doktora öğrencisini dinliyorum koltukta oturup, işsiz güçsüz bir makina mühendisi olarak yüksek lisans yaparak zaman geçiriyorum

ptt'de sıra bekliyorum, ayakta.

önümde 30 kişi var ve tek kişi çalışıyor, öğle tatiline kalacağım galiba, of. :(

Şaşmaz oto sanayi'de siranin bana gelmesini bekliyorum. Arabanin sorununun cozulmesini ve mumkunse 200 liradan fazla tutmamasini umarak.

ofisteyim. kakam geldi kıvranıyorum.

ofisteyim (ankara) , biraz is biraz duyuru biraz bahis takiliyorum :)

Evdeyim. Henuz kahvaltı etmedim. Pencereden cocuk parkini ve çocukları izleyip sigara iciyom.

Yataktayim, ayilmaya calisiyorum. Agzima hala bira tadi geliyor.

Birazdan duşa girip, uzerine de guzel bir kahvalti yapicam.

otobusteyim, istanbul'a donuyorum. sanirim bugun intihar edicem.

Iş yerindeyim, 5 senedir grip olmuyordum ne guzel ama cuma gunu muhtesem bagisiklik sistemimin bile yenemedigi bir virus nedeniyle grip oldum, bu seneki virus baska turlu gelmis soyleyeyim asdfsda. Haftasonu yatip dinlendim simdi daha iyi bir sekilde ise geldim kahve iciyorum.

"İsimdeyim gücümdeyim" demek isterdim ama düşünceliyim, evdeyim, birazdan 4 ' teki sınavım için ders çalışacağım.

Iyiyim. Isyerindeyim, gece hafif usuttum. Geniz akintimla birlikte calisiyorum.

İşteyim, karton bardaktan Türk kahvesi içiyorum. İş çok ama yapasım yok o da ayrı dert..

Fena değil. Evdeyim, okula gitmedim. Çizmem gereken dört teknik resim var. Birazdan başlayacağım.

Son 6 senedir her hafta sektirmeden yaptigim.gibi iki sehir arasi gidip geliyorum yollardayim. Bir son bulsun artik diye dua ediyorum.

evdeyim. sizi okuyorum hahaha

Evdeyim. Miskinim. Hava güzel gezmeye üşeniyorum böyle de nankör bir insanım.

okula gitmedim. birazdan ders çalışıcam sanırım. 10 gün sonra sınavım var ve iki haftadır hiç derse gitmedim.

duyuruda çalışan sayısı çok düşük sanırım :)

hırs negatif bir kelimedir, öncelikle onu belirteyim.

oldukça azimliyimdir. bir şeyi kafama koyarsam, elde etmeden durmam. normalde sabırsızımdır ancak hedeflerim konusunda asla. anlık rutin durumlarla alakalı sabırsızımdır. ama uzun vadeli planlarım ve hedeflerim konusunda asla zamana yenilmem.

açıkçası kişilikle alakalı olduğunu düşünüyorum. sonradan edinilebilecek bir özellik değil bana kalırsa. insanların çoğunluğu hevesli ve azimli gibi gözükse de, maalesef uzun vadede istikrarı koruyamıyor.

tavsiye veremem ancak bir anda 10 şeye odaklanmak yerine, tek şeye odaklanarak yürüyebilirsin. ya da bu şekilde yapıyorsan tam tersini deneyebilirsin. bir yap bakalım, yine zamanla hevesin azmin kaçıyor mu denersin.

Ben de azimliyimdir, istisnalar dışında hedefleyip yapmadığım şey olmamıştır. Iyi odaklanıyorum ama imkansizi da istemiyorum. Işin sirri ne bilmiyorum ama ne olmuşsa ben küçükken olmuş. Orada şekillenmiş bu hal.

hırs yok ben de..

ama motive olduğum bir konuda azimliyim baya. kendi tatminime bakarım genelde. önemli olan o motivasyonu bulmak.

hırslı da değilim azimli de. şu ana kadar elde ettiğim şeylerin çoğunu bala g*te elde ettim diyebilirim.

Bende asla yok. Bütün ailem ve akrabalarım çok hırslı ama mutsuzlar ve hep problemler yaşadılar. Aralarında başarısızlıklar sonucunda sinir krizi geçirip hastaneye yatanlar oldu vs ben o yüzden hep çok rahat yaşadım. Aman kızım okul önemli değil sen gez aman kızım rahat işte çalış parasına bakma diye telkinlerde bulundular. Azıcık hırsım olsaymış fena olmazmış ama. En ufak bi zorluk gördüğümde pes ederim genelde. Şurda azimle devam ettiğim bi spor var hayatımda o kadar.

oldukça

borderline cadı+1 hırslı değil ama azimliyim

zannedersem tek eksiğim hırstı.

Azimliyim.

Elde etmek istediğim şeyde belli bi standart yakalayınca onu bırakmadan devam etmeye kolayca motive oluyorum zaten.

Hırslıyım ve hırs hayatımda büyük yer kaplıyor. Belki biraz abartıyorumdur ama hırs olmadan bile zevk almıyorum. Örneğin arkadaşlarla ne oynasak hırsı artsın diye büyük bir iddia koyarız ortaya. Pes, batak vb tüm oyunları kan ter içinde kalarak oynarız.
Onun dışında dediğin şeyi KPSS'de yaşamıştım. Tüm arkadaslarımın başarılı olup benim olmamam çok koymuştu o yüzden hergün göreceğim yere: " vazgeçme! Yaşadıklarını unutma" tarzı şeyler yazarak sürekli görmek istedim. Sonucunda başardım. Yani bence hırs başarının olmazsa olmazıdır.

hayatta bikaç şey konusunda hırslandım onlarda da başarılı oldum. onun dışında oturduğum yerde hırslandığım olur ve bu hırs totalde 3 saniye falan sürer.

sıkılıyorum ben. :(

Bunun yolu başladığın işi bitirme disiplini edinmek.
Çeşitli yöntemler deneyebilirsin. Mesela hoop gevşeme geldiği anda sana yapmak istediğini hatırlatacak bişey olsun. Yapmak istediğin şeyi kocaman kocaman yaz, her gün göreceğin bir yere as.

Sınava hazırlanıyorsan mutlaka bir planın olsun. Çok özel durumlar dışında plana sadık kal. Atıyorum her gün 500 soru çözeceğim de yaz bir yere. (Her gün 500 soru çözersen iyi bir derece yaparsın diyolla) 500 soru senin sınırlarını aşıyorsa 200 soru de, 300 soru de... yani ne yapacağını belirle ama uygulanabilir olsun.

hırs iyi bir şey değildir. hırs açgözlülüğü besler. ya da ondan beslenir. "para hırsı" gibi mesela. açgözlülük de bencillikle, o da ego ile alakalıdır. geniş vadede kişiye zararlı bir şey bana göre. azim belki daha naif. engellere aldanmayan, onları göze alan insan azimlidir. azimli olmak iyidir de yine de hamleni yapıp gerisini göklere bırakacaksın. :) bir tohumu vaktinden önce yeşertemezsin. taşı yarsan yine olmaz. o hesap...

hırslı da değilim azimli de. keşke birazcık olsaydı.

Hayır, kesinlikle değilim.

Ben kendi çapımda başarılı ve sorumluluk sahibi bir insan olduğumu düşünüyorum ama daha fazlasını elde etmek için canla başla uğraşacak enerji yok bende.

Redditle otomatik gelen subredditlerin hhepsinden kurtul. Sana uyan subredditler ara.

Askreddit ve askhistorian da uzun cevaplar soruya bağlı olmakla birlikte. Okumana yarari olur kesinlikle. Geri kalan subredditleri kendin arayarak bulacaksın artik. Football subreddit, nba subreddit şeklinde googlelayarak iş gören subredditler bulman lazim.

Tamamen kendi görüşüm, dil öğrenirken sınır koymak mantıklı değil. Bir troll'ün ne yazdığını merak edip anlamaya çalışırken farkında olmadan yüz tane kelime öğrenirsiniz. Diğer türlü ders çalışıyormuş gibi olur. Sanatla ilgili konular size kültürel olarak çok şey katabilir, ama bu sefer de hep sanatla ilgili şeyleri öğrenirsiniz. En basit matematik terimini bilmezsiniz. Bu da İngilizcenizin sınırlı kalmasına neden olur.

İşte kendi ilgi alanına göre birkaç şey aratıp subredditleri bul. Bazı subredditler diğer benzer subredditleri de önerecektir zaten. Sonra bir dünya subreddit takip eder hale geleceksin. O zaman da kendi kafana göre, misal felsefe, sanat, spor, kişisel gelişim...vs. şeklinde kategorilere ayırmak için de multireddit yaratabilirsin kendine.

Yani sitenin kullanımı gayet basit ve rahat aslında. Sadece biraz vakit geçirmek gerekiyor.

Politics
Gaming
Funny
Worldnews

Bunlardan uzak dur. Askreddit iyidir. Zaten zamanla bulursun kafana gore sublar.

çöp içerik reddit'te de var ama bağlam olayı olduğu için, geyiğe saran bağlamları direkt olarak geçme şansın var. mesela worldnews'den uzak dur denmiş ama ben orada ingilizce geliştirmek bir yana çok çok değerli analizler okudum. papa'nın "alayınızın amk" demesi hakkında öyle bir şey yazıyor ki adam, okumayı bitirdiğinde bizzat papa olacak birikime sahip oluyorsun. bakarsın mesela birisi geyik yapmış, altında 120 tane benzer tarzda yorum var. direkt olarak geçersin o bağlamı. vakit kaybetmezsin. yani reddit'te çöp içerik var ama görmesi ve direkt olarak elemesi kolay.

ilgi alanına göre sub araması için direkt olarak google iş görür diye tahmin ediyorum veya reddit kendisi öneriler sunabilir zaten arama yapınca. şahsen worldnews, syriancivilwar, ukrainianconflict üçlüsünde herkesle kavga ediyor ve duyuru'daki vahşi kişiliğimi reddit'te de sergiliyorum. spesifik konulardaki sub'ların çok aktif olduğunu görmedim şahsen, konu tarih-spor gibi çok genel bir şey olmadığı sürece.

bence bir süre gözüne kestirdiğin birkaç sub'da takıl. oku, istiyorsan yaz. sonra zaten kendiliğinden buluyorsun yolunu. ben eskiden reddit'i inanılmaz karışık buluyordum, o yüzden uzunca süre yanaşmadım. sonra ukrainianconflict dolayısıyla sürekli takip eder oldum. en sonunda üye olup "vasili sen haksızsın ibne" diye mevzuya karıştım. sonra bir baktım gayet güzel öğrenmişim kullanmayı, "burdan nereye gidiyoduk şimdi lan" düşüncesi kaybolmuş. ha tabii ki kesinlikle reddit wizard değilim, 3-4 ay ya oldu ya olmadı kaydolalı ama demek istediğim öneriye falan hiç ihtiyacın yok gerçekten, girdiğinde kendin çok daha isabetli tarama yapabileceksin.

tayyip erdogan'in konusuldugu bir yer var mi mesela ?

Ben bu reddit olayını anlamadım. Ask reddite başlık açıyorum 300 kelimeyi aşmayacak şekilde yazıyorum ona rağmen modlar siliyor.

Seni neden silmesin ki
Seni de bir başkasını silerek buldu
Günümüzde evliliğin bir anlamı kalmadı.
Tek eşliliğin çok katı kurallar ile dayatıldığı bir toplumda yaşasan bir eşim olsun demek ve onunla kanaat etmek yeterli olur.
Fakat şimdi new york Metrosu gibi ondan iniyo ona biniyo millet hal böyle olunca serbest piyasada rekabetin önüne geçemeyeceğine göre eski anlamı kalmıyor evlilik akdinin.

Güzellik, karakter, beni sevmesi.

fırsatın olsa sen de sende bir kaç gömlek üstün kadına bakarsın-evlenmek istersin. bu doğanın kanunu ve içgüdüler. ancak mantığın ve aklınla doğru olan seçimi yapıp bu yolu da seçebilirsin. ve bu yöntemlerin ikisi de mükemmel değil.

sürekli mini etek giymesi ama kilotsuz

sadakat

benim gibi olmasın bi de ayakları güzel olsun, gerisi halledilir. ayak önemli.

"Ne düşünüyorsunuz?"

Silme konusunda erkekler alasını yapıyor.
Çiftlere bakarsan da zaten, çoğu çiftte erkeğin gayet tipsiz, kadının da güzel olduğunu görürsün. Kadın, kendinden 2-3 gömlek büyüğüne bakıyorsa, erkeğin gözü 5-10 gömlek yukarıda.

Böyle düşünüyom.

İyi niyetli, iyi kalpli biri olacak.
Tevazu sahibi, hoşgörülü olacak.
Çok zeki olacak, dediğimi anlayacak. Hatta bana düşünmek için yeni kapılar açacak.
Kısa boylu, minyon tipli olacak. 34-36 beden. Fındıkkurdu. <3
Bir de doğurmayı çok isteyecek. En az iki yavru, ilerde 3-4 de olur.
Çok azgın, çok isterik olacak. Bir gün bile seks isteğimi geri çevirmeyecek. Lütuf olsun diye, gönlüm olsun diye değil, kendisi de istediği için yapacak.

Sanırım bunlar yeter. Bulursam böylesini, peşinden koşar aklını çelmek için her şeyi yaparım.

Cok eslilige meyilli olmasin

kalbiyle sevsin. yeterli...

çok kabaca takım ruhu ve iyi seks. kümülatif şartlarım bunlar.

saf olsun. çocuk gözleriyle baksın dünyaya.

Guzel raki içip bana eslik etsin ya.
Geriye kalan her turlu maddi, manevi ve seksli şeyleri hallederiz.

www.youtube.com

sevmedim :(( ben de iyi hissetmiyorum bugun, dokunsan aglayacak gibiyim. yaticam simdi de galiba. su an tam olarak pepe gibiyim. meme olan pepe ama, kurbagaydi galiba o pepe.

kent bayram reklamlarını izleyip ağlıyorum.

der meister: yat uyu. en güzeli o zaten. ağlamak da güzel ayrıca. ağlayıp uyu. bebek gibi uyursun. yalnız şu şarkılarımı sevmedim diyen bir hatun olsa mesela, hayatta evlenmem onunla. bunu da ekleyesim geldi :)

bozuk para ve kumbara: bozuk para mısın kumbara mı peki? :p

matrix ne biçim bir soru o hahaha tiksindim.

atymaty:

niye ya. :) benim cümlem değil ki o. özellikle bkz vermiştim de. yoksa benim de epey bir giydirdiğim bir başlık o. popüler diye kullandım işte.

baştan sona gülerek izledim

ahsjskss ben olsam kesin "niye haber vermiyosunuz ya belki isim var allah allah" diye saldirirdim amk. video cok sirin ama ne kadar tirt biri oldugumu tekrar hatirlattigi icin beni uzdu.

tatlıda uyuyan yatan adam öle dan diye sürpriz yapılır mı adam kalpten gidecekti.

acemi +1, change.org denen aptal sitede iki boşluk doldurarak ohal kaldıracağınızı ya da kamuoyu baskısı yaratacağınızı falan mı sanıyorsunuz?

darbe teşebbüsünden dolayı dogrudan zarar görenlerin aileleriyle önce bir konuşsan..
hayatta kaidedir: zararı gidermek, faydayı almaktan önce gelir. ve zarar daha giderilmedi. belli ki uzun zaman alacak bu işler .
buna dayalı olarak söylenecek ikinci kaide ise: bir şeyi zamanından evvel isteyen o şeyden mahrum kalır.

Change.org ile OHAL kaldirilmaz ama en azindan yurt disinda sesimiz cikar. Ayrica Change.org bircok basarili kampanyaya imza atti. Merak ediyorsaniz sitesine girip bakabilirsiniz.

@1adam
Darbe tesebbusunden dolayi zarar gorenlerin magduriyeti OHAL bahanesiyle her turlu yolsuzlugu yaparak giderilmeyecek. Zarar giderilmek isteniyorsa Feto ve ekibini yargiya ve polisiyeye yerlestiren RTE ve ekibi hesap vermelidir her seyden once.

@s0phiesw0rld
o zaman asıl istediğinin ohalin kaldırılması olmadigi sonucuna varmış bulunuyoruz..

@1adam

tabiki tek istediğim OHAL'in kaldırılması değil. Aynı zamanda bağımsız bir yargı, çağdaş bir eğitim sistemi, tarafsız yayıncılık da istediklerim arasında.